ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΞΕΡΙΖΩΜΟ ΤΩΝ ΣΕΡΒΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΟΑΤΙΑ

Την Πέμπτη, 7 Αυγούστου 2008, οι Σέρβοι πρόσφυγες από την Κροατία βγήκαν στους δρόμους του Βελιγραδίου για να διαδηλώσουν και να θυμίσουν στη διεθνή κοινότητα ότι οι πληγές από τον πόλεμο στη Βοσνία είναι ακόμη ανοιχτές.
Δεκατρία χρόνια πριν, στις αρχές Αυγούστου, άρχισε η Επιχείρηση Θύελλα, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα περίπου 2000 Σέρβοι που κατοικούσαν στην Κροατία να σφαγιαστούν, 20.000 σπίτια να καούν και να λεηλατηθούν και περίπου 250.000 Σέρβοι κυνηγημένοι να φύγουν ως πρόσφυγες, προσπαθώντας να γλιτώσουν τη σφαγή.
Οι περισσότεροι από αυτούς σήμερα ζουν στη Σερβία και ακόμη θυμούνται με πόνο αυτά που έζησαν και τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έχασαν. Την ώρα που η διεθνή κοινότητα ασχολείται με τη δίκη του Κάραντζιτς ως εγκληματία πολέμου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δυστυχώς σε ένα πόλεμο υπάρχουν συνήθως βιαιοπραγίες και σφαγές και από τις δύο πλευρές. Και μάλιστα στην περίπτωση της πρώην Γιουγκοσλαβίας δεν πρέπει να ξεχνούμε το βρώμικο παιχνίδι της Νέας Τάξης Πραγμάτων, η οποία, αφού πρώτα ανακάτεψε τους πληθυσμούς και τους ανάγκασε για χρόνια να ζήσουν όλοι μαζί ανακατεμένοι, μετά ξαφνικά αποφάσισε ότι έπρεπε να διαχωριστούν ανάλογα με το έθνος και τη θρησκεία τους. Και ο διαχωρισμός αυτός έγινε με τον πιο επώδυνο και απάνθρωπο τρόπο, αφήνοντας ανείπωτο πόνο στις ψυχές των ανθρώπων από κάθε πλευρά. Ας μην τους αφήσουμε λοιπόν να μας κάνουν συνένοχους στο βρώμικο παιχνίδι τους, ας μην τους αφήσουμε να μας πείσουν ότι οι κακοί σ’ αυτό τον πόλεμο ήταν μόνο οι Σέρβοι. Σφαγές έγιναν και από τις δύο πλευρές – και άραγε πως μπορείς να μετρήσεις ποιος ήταν ο λιγότερο ή περισσότερο εγκληματίας; Ας μην πέσουμε λοιπόν στην παγίδα τους, αλλά όλοι οι λαοί ενωμένοι ας αγωνιστούμε να μην επιτρέψουμε στη Νέα Τάξη Πραγμάτων να προχωρήσει με τα σχέδιά της και να επαναλάβει τα ίδια και σε άλλα μέρη του μικρού μας πλανήτη. Γιατί όταν η φωτιά φτάνει στην πόρτα του γείτονα, να είμαστε σίγουροι ότι θα έρθει και στη δική μας πόρτα.